Sahildeyim ayaklarım çıplak,
Sıcak kumlarda, geziniyorum.
İçim gıdıklanıyor,her adımımda,
Yanıyorum..! birden üşüyorum,dalgalar vurdukça
Sonra köpüklerine,baka kalıyorum,
Gelgit yaptıkca,gelen herdalga
Eziyor adeta  öncekilerini......? 
Yada coğalıyor....sanki içimdeki..? 
Soru işareti...! dikkat ünlemleri....! 
Deniz kabukları da var, bir yanı keskin..
Kanatmış  kenarını yorgun ayaklarımın.
Olsun... derler ya acı acıyı su sancıyı....? 
Ya dağladım...! ya tuz bastım yarama..? 
Bende öyle bir şey yapıyorum.....işte,
Tuzlu suda...sıcak kumda...anlarsın ya..! 
Bu yara öyle bir yara ki  anlatılmıyor,
Ne dağlanıp ne tuz basılıyor,
Ne kadar zalim olursa olsun,o uysal..? 
Ve çirkin olsa,güzellikler hep onda..! (O SEN)           
gülsem mi?  ağlasam mı?  ey DENİZ,
bazen sen gibi kabarıyorum..
bazen de sen gibi uysal oluyorum..
ılık ılık esiyor ya  rüzgarın..
o an fırtınalar kopuyor her yanım
öyle bir rüzgar ki, nasıl anlatsam..
bazen körük,küllenmiş koru alevlendiriyor.
Bazen de,gülistanımı harabeye çeviriyor.
Olsun ben yinede kıyında seninleyim 
ruhum  da onunla,yani aşkımlayım 
Zor iş göremeye bilirim onu,ne haldeyim deniz..! 
Gelirse  kıyına söyle ona,onu Sevdiğimi DENİZ
                                  Türkay GÜRLEK
                                      03/07/2001
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!