Ne manalar bağlamıştık yaşama

Oysa ne manalar bağlamıştık yaşama,
Her sabah, yeni umutlarla açarken gözlerimizi.
Bir gülüş, bir bakış, bir dokunuş yetiyordu,
Yüreklerimizde filizlenen hayallerin bahçesine.

Oysa ne manalar bağlamıştık yaşama,
Yıldızları sayarken gecenin karanlığında.
Her bir yıldız, bir dilekti içimizde saklı,
Düşlerin peşinde koşarken çocuk gibi.

Oysa ne manalar bağlamıştık yaşama,
Bir yağmur damlasında, bir güneş ışığında.
Yağmurla yıkanan sokaklar, umut dolu sabahlara açılan,
Güneşin doğuşunda yeniden doğardık biz de.

Oysa ne manalar bağlamıştık yaşama,
Dost sohbetlerinde, paylaşılan kahkahalarda.
Sevgiyle ördüğümüz dostluk bağlarında,
Birlikte atıyordu kalplerimiz, aynı ritimde.

Oysa ne manalar bağlamıştık yaşama,
Her vedada bir hüzün, her kavuşmada bir sevinç saklı.
Hayatın her anında, acısıyla tatlısıyla,
Bizdik yaşayan, bizdik hisseden, bizdik anlam bulan.