Ne Mana Şiiri - Mehtap Calgıc

o yorganı atıyor
ben örtünüyordum
pencereyi açıyor
ben kapatıyordum
o söyleniyor
ben susuyordum
butün bir ömür böyle geçiyordu
bir soğuk
bir sıcak
bir soluk
bir bıçak
neresinden tutsan
orası yalnız kalacak
bütün kadınlar üşür
ev sıcakken de üşür
hiçbir erkek bunu anlamayacak
sırtları hep pencereye yakın olacak
kadın yorgana her geçen gün daha çok sarılacak
erkek ise hareketli ama ruhsuz ekranlara
sigara ve kültablasına
o beni seviyor
ben anlamaya çalışıyordum