NE MAL KALDI,NE MEYDAN
Ateş yaktım, gönlümdeki ormana
Ne sen kaldı, ne yel kaldı, ne duman
Acı çektim, yaş akıttım ummana
Ne ben kaldı, ne sel kaldı, ne umman
İnsan oldum, yandım sevgi yolunda
Cana candım, gördüm sandım solunda
Bugün bitti umut kaldı yarında
Ne gün kaldı, ne yol kaldı, ne ferman
Özlem çoktu uzaklardan gelmedin
Kalp kapandı anahtarı vermedin
Arkansıra yoruldum mu bilmedin
Ne han kaldı, ne hal kaldı, ne derman
Duran’ım der, zor yaşayan bir kulum
Aşk yolunda yer bedenim, bir çulum
Anlatamam ben kendimi, yok solum
Ne can kaldı, ne mal kaldı, ne meydan.
Duran SAPER 07.06.2017
Duran Saper
Kayıt Tarihi : 6.12.2018 15:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!