Diyelim ki aşk kor ateş, ben susuz bi çöl, sen yitik Leyla...
Ben zaten kurumuş, çatlak çatlak olmuşum, o kor ateşi atıp da göğsüme gitsen ne yazar?
Nerede görülmüş, hangi çöl yanmış ki bugüne kadar?
Sen gidersin ben kaılrım o halimle.
Bağrımda kor, gözlerim kör...
Her Leyla'sını yitiren Mecnun bende arayacak hem Leyla'sını hem belasını.
Ne Leyla olacak benimse içimde ne de bir başkası
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta