Ne Köy Olur Benden Ne Kasaba

Fecrin soğukluğu indi tenime
Üşüyorum
Aklımın büyük bir bölümü işgal altında
Karşı koyamıyorum içimdekine
Her gün daha fazla ağır geliyor
Yoruldum, taşıyamıyorum

Bilmiyorum geleceğin vakti
Beklemeli miyim
İşin aslı geleceğini bile bilmiyorum

Boş yere umut etmemem gerek
Evet, vaz geçmeliyim çocuksu hayallerden
Senden
Kendimden vaz geçtiğim gibi
Vaz geçtiğim gibi herşeyden, yaşamaktan
Ve gitmek belki
Şöyle alabildiğine uzaklara
Gözlerden, sözlerden
Bütün geçmişten
Ve hatta gelecekten uzağa

Yine daldım işte imkansızlara
Ne köy olur benden, ne kasaba