Ne Kolaymış Silinebilmek Şiiri - Yasin Y ...

Bu sefer normal koydurduk hayatın deposuna,
Çıplak izleri silmiyor diye kızdığını gördüm çok arkadaşımın.
Silecekler kadar monoton yürüyüşlerle girerken şehrin bir yerinden,
Bir merhabayı duyuran kahvehanenin ocağına kuruldu yeni yaşantılar.
Yeni yeni sevişler vardı oysa biz baya eski giyimliydik.
Nerde varsa bir öztürkçe küfür,
Dilimizde çiğniyorduk bütün yenileşme çabalarının en mahrem köşelerine.

Beceremezdik yalan rolleri kesmeyi,
Çünkü Orhan'dan bağlamayı,Ferdi'den ağlamayı öğrenmiştik.
He,bir de Cengiz'den sevmeyi...

Değişirmiydi derken tortul kayaçları insanların,
Alem artık bambaşkaydı,meğer ne kolaymış silinebilmek...
Bu şehirde durmak ardarda onlarca gün,
Kurutucu etki yapan rüzgarlar gibiydi çorak yüzümüzde.
Basınç farkının azaldığı gibi yakın olan iki yürektik biz,
Coğrafi kayboluşlarda buluştuğumuz ise arkadaşlarımdı.

Yine en temel faktörüydük en kazık sorunun,
Aradıkça yanıtı,yanıltılanları görmüsştük.
Mistik yalanlarla,nirvanalara bölünmüştük...