İnsanın içini bir hüzün kaplar ya.
Ta derinlerden cızz eder ya yürek.
Bir ana,bir kardeş,bir dost ararsın ya
Dertleşmeye.
Paylaşmaya bütün bu zorlukları.
Kıvrandırır bu duygu.
Onlarsız yaşam.
Oysa hiç te öyle değilmiş işin aslı.
Boşaymış çekilen ızdırap.
Aranan sevgi.Boşunaymış.
İşin gerçeğine gelince dostum.
Gideceksin bir tuvalete.
Rahatlayacaksın sonuna dek.
Üstüne de sifonu çektinmi
Göreceksin.Ne kolaymış.
Kurtulmak.
O yersiz,
O gereksiz,
O insan kılığındaki pislikler için
Kıvranmaya değer mi?
Kayıt Tarihi : 24.2.2009 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)