Kim kaldı ?
Kime kaldı ?
Ne kimse kaldı...
Ne de kimseye kaldı ...
Hepsi birer birer gittiler
Kimisi belki zamanında gitti
Kimisi de zamansız göçüp gitti...
Ve bir daha hiç geri gelmediler...
Gelmeyecekler de ...
Ama
O hala yerinde ...
Tıpkı bir değirmen misali ...
İçine gireni öğütüp un ediyor ...
Eski halinden eser bırakmıyor ...
Güzel de olsan, çirkin de olsan
Zenginde olsan, fakirde olsan
Dindar da olsan, dinsiz de olsan
Doğruda söylesen, yalanda söylesen
Sevsen de, sevmesen de
Korkakta olsan, cesurda olsan
Evlide olsan, bekarda olsan
Çocukta olsan, yaşlıda olsan
Erkek de olsan, kadın da olsan
Kısacası ;
Mevlana misali yani,
Ne olursan ol !
Gidiyorsun ...
Gidiyorsun yiğidim
Gidiyorsun üstadım
Gidiyorsun genç adam
Gidiyorsun ak sakallı ihtiyar
Gidiyorsun işte ...
Sende herkes gibi,
Ardına bile bakmadan ...
Hayallerin varmış
Borçların varmış
Zenginmişsin
Fakirmişsin
Ölçü yok, tartı yok gidiyorsun ...
O zaman neden!
Neden bu hüzün, bu keder ...
Bırak dünyayı istediği gibi dönsün
Oluyorsa olsun,
Olmuyorsa zorlama ...
Öncesinde yoktuk ki,
Sonrasın da olalım ...
Kızmak, küsmek, üzmek ve üzülmek niye ?
Olduğu gibi kabul et işte
Zorlama hayatı ...
Herşey doğal dengesinde zaten
İşlemeye devam ediyor ...
Olsanda sen, olmasan da ...
Sen,
En iyisi bugününe bak,
Yani anlayacağın ;
Ne kimse kaldı ...
Ne de kimseye kalacak ...
Kayıt Tarihi : 28.9.2017 18:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!