Ne Ki Ölmek Şiiri - Kaan Ali Kolcuoğlu

Taşı taş üstüne koyarsın
Suyu suya
Sözü bile söz üstüne
Ya insanı?

İnsan...
Ölü olmadan insan, yalnızca istifi olur
Geçmiş denilemeyen hazin bir hikayedir bize
Ve uyku hali verir
Yarı uykulu cesetlere.

İnsan bilir oysa
ve ne çok bildim der
bilmesi gerekenden fazlasını
Ve ne az bilir hiç bir şeyi aslında.
Kriptolar, üçgenler
Taş meclis
Sandukalar
Cemiyet anarşisti
Babali’nin sakallı halini.

Şeytana bakar bir yüzü
Duvara bakar gibi
Yüzünün simgesi ay hali
Beyaz, donuk...
Yola bakar diğer bir yüzü
Gelmeyen aslına
Gelecek nesline.

Uzaktır bir o kadar yakınlar
Yakındır zamansa
ansızın

Kim varsa düne, bu güne
Meczup, ateşe tapan
Yerle gök arası
Gelmez beklenti
Bir ahir ömür
An meselesi
Bir göz kırpımı vakit
Yoksa ne ki ölmek.