Bakmak ne ki,
Sen öyle güldükçe,
Görmem bile, öte beriyi.
Sevmek ne ki,
Sana böyle aşıkken?
Özlemek ne, ezberledim,
Böylesine hasret kalmışken.
Zamansız hırçınlığını,
Üzerime yağdırdığın yağmurları,
Gökyüzüm oluşunu özledim,
Kasvetli bulutlanmışlıklarını.
Karanlık ne ki?
Sen bir bakışınla güneşi getirdikçe,
Anımsattıkça bana ısınmayı.
Nedir soğuk,
Tenin tenimde yanınca?
Kayıt Tarihi : 18.2.2021 18:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mayıs 2020
![Esra Doğan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/18/ne-ki-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!