Bilemedik arkadaş,
İnsanları sevmemeyi...
Onlar tükürseler de yüzümüze
Biz kırmızı güllerle
Gittik kapılarına.
Kırmızı kartı gördüğümüz
Dostlar için bile,
Kötü diyemedik, diyemezdik de.
Güldük hayat boyu
İçimiz kan ağlasa da,
Hayat bize gülmeyi öğreti,
İnsanları sevmeyi.
Biz namussuzluğu
İnsanlara yalanlar söylemeyi
Yalancı sevgilerle yaşamayı
Öğrenemedik, öğrenemezdik de.
Bir ömür boyu
Yakalayamadık gerçek sevgiyi ama
Yalancı, riyakar sevgilerle de
Hiç işimiz olmadı, olamazdı da.
Belki bulamadık
Gönülden seveni ama,
Sevdik her daim herkesi;
Ne kaybettik...
Kayıt Tarihi : 19.1.2019 16:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
12.11.1999 Bursa Yolumuzdan ayrılmadan.
![Arif Hikmet Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/19/ne-kaybettik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!