Ne Kar Üşütür Ne Buz Dondurur.

Gökyüzü berrak...
Gül pembe bulutlar,
Kanatlarında umut yüklü,
Sonsuza uçuşur kuşlar...
Derin ve gizli fısıltılar taşır,
Her karşılaştığında,
O mahsun bakışlar...
Ve ardından,
Misafir olunca, avuçlarına,
Eller usulca
Bir sıcaklık sarar tenini o an,
Yalvarmaya başlarsın tanrıya,
Geçmesin diye zaman...
Zaman geçer elbet,
Durduramazsın...

Ya sonra? ...
Bulutlar kara kara,
Çıkıverir yoluna...
Damla damla gözyaşların
Karışır yağmurlara
Sırılsıklam her yan.
Sevdanın içindesin artık,
Duman duman...
Bakarsın başlar hemen sızılar
Gelir geçmez....yüreği zorlar durur.
Özlem dolu sancılar...
Hasret bir yandan yaylım ateşte
Gider gelmez... beklersin.
Yürür de yanmazsın,kızgın ateşte.
Ne kar üşütür, ne buz dondurur.
Çıktığın artık, sevda yoludur.
Ayrılık yoksa, zor yoksa,
Bunların tadını, gönlün tatmazsa,
Aşk değil o zaman, yaşadığın şey!
İşte öyle sıradan birşey! ...