Bak,şimdi ne kaldı geriye?
Artmadı hiçbirşey,silip süpürdü herşeyi yağmurlar.
Çok mu değersizdi dersin,belki ondandır,
Belki de hepsi silinip giden herşey kadardır.
Duy şimdi neler yaşatmış bize?
Biz hiç böyle sürüklenmemişiz meğer,meğer ne kadar ağırmışız.
Yağmurmu,rüzgarmı kaldırdı yerimizden,belki ondandır,
Belki de biz birbirimizin içine esen birer rüzgarız.
Engellermi dersin,bizi birbirimizin istediklerinden?
Yoksa tutar mı zaman kendini,biz doğrulana kadar?
Düşünelim şimdi ne kadar çok dağılmışız,
Hiç böyle ihtiyaç mı duymadık kenetlenmeye,değerlenmeye,
Meğer ne korkmuşuz,ne çok esmiş kasırgalar.
Belki yalnız biz,belki bütün saatler,
Koşaradım kaçmışız peşimizdekinden,yakalanıvermişiz apansızın.
Sarıldıkça çökertmişler içten,tuttukça yüreğimizi,
Bırakmamışlar peşimizi.
Belki de biz çok değersiz değildik
Ama yaşatmadılar,silip süpürdü herşeyi yağmurlar.
Silinip giden herşeyi kovalayamadığımız kadar
İşte o kadardı ağırlığımız.
Ve biz gerçekten gönüllere esen birer rüzgarız...
Kayıt Tarihi : 29.12.2004 23:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!