Anılmak değildi amacım anlaşılmaktı sadece
Sen anmaz ansan da anlamazsın ya...
Ben seni anmasam da kanıyor yüreğim sevgili
Sebepsiz gözyaşlarım oluyor; ansızın düşen yanaklarımdan
Bazen uzun uzun düşünürken buluyorum kendimi
Sonucuna varamadığım sorular içinde...
Ömür törpüsü denir ya işte tıpkı öyle
Yaza yaza yitiriyorum kelimeleri
Alnıma yazılanı yaşıyorum diye avuntularda kandırıyorum kendimi...
Hayat bu ya avuçlarımda kalan ne varsa harcıyorum işte
Tükensin bir an önce bitsin bu işkence diye
Fakat uzuyor ve acısı artıyor her geçen günde...
Kulağımda Deniz Karaca sesi saatlerce şiirler dinliyorum
Ağlamıyorum gözlerim kan kusuyor bu defa diyor bir şiir de
Arada bende yazmaya çalışıyorum ne kaldıysa belleğimde...
Ne kaldıysa kalemimde yazmaya çalışıyor
Ve ilahi bir kalemin karaladığı mısralardan kalanı yaşıyorum...
Kayıt Tarihi : 27.12.2011 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüsnü Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/27/ne-kaldiysa-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!