Hasta kalbimin sebebi sensin
İki paket içiyorum seni her gün
Her nefesimde her saniyemde sensin
Sen benim canıma kansersin
Beni acıtan tek şey sensin kanatan sen
Ağrıyan solum sen ağrıyan yanım sen
Gözümdeki selsin sen
Zehir zıkkım kara geceleri üzerime salan sen
Ben yıkılmışım ben düşmüşüm ne fark eder
Sen mutlusun ya aldın hevesini
Attın ya herşeyi bir kenara
Hani dileklerimiz hayallerimiz vardı
Hani geleceğimiz vardı gelecekte bizi bekleyen
O bir türlü gelmeyen lanet olası mutlu gelecek
Hani dört kitap üstüne yemin etmiştik Allah için
Hepsi sevilip bırakana kadardı
Ben seni sevince öldüm sende
Bunu iyi biliyorum
Ben seni sevmezken ben vardım
Ben candım ben yarındım ulaşılmazdım değil mi
Kabullenemediğim ne biliyor musun
Sabahları aynı anda uyanıp birbirimizin gözünün
İçine bakarak susardık dudaklarımız büzüşürdü
Konuşamazdık çaresizliğimize ağlardık
Şimdi bütün çaresizlikleri derman yaptık
Söyle neden niçin niye ayrıldık
Hani biz bir elmanın iki yarısıydık seninle
Hani biz bir bütündük
Bir bedende tek candık seninle
Her neyse boşver
Senin merhametsizliğin üstünde dursun devam et
Ben alıştım zaten sensiz yaşamaya
Sensiz Nefes almaya nefes alamamaya
Boğulmaya alıştım
Bütün parçalarım sende kalsın
Topla böl çıkar ne yaparsan yap hepsi senin
Zaten benden ben mi kaldı senin yaktıklarından
Senin yıktıklarından döktüklerinden başka
Zaten bende ne kaldı ki senin acıttıklarından başka
Hasta kalbimin sebebi sensin
İki paket içiyorum seni her gün
Lokman Kaya 13.07.2008 Ankara
Lokman KayaKayıt Tarihi : 6.6.2009 16:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)