Yıkıldı tüm köprüler,sana gelemem artık
Harap olan gönlümde,her daim bir dem kaldı
Bu gidişim bil ki son,benim Dünyam karanlık
Ağlayan gözlerimde,bıraktığın nem kaldı
Sevdiğim insanlardan,uzaklaşmak zor amma
Bu gidişim mecburi,ayağıma dolanma
Benim yolum zahmetli,kurtul sen bari yanma
Giderken dostlarıma,sadece sitem kaldı
Yaşarım hüzünleri,unutmam ki dünleri
Senin ile yaşadım,biraz da hüzünleri
Soldurdular içimde,o rengarenk gülleri
Giderken yüreğimde,bin parça elem kaldı
Belki diyordum fakat,kararım kesin ve net
Benim Dünyam yalnızlık,kalmam ise felaket
İnandığım sevenler,bir yalandan ibaret
Giderken hatıramda,çektiğim çilem kaldı
Silerek hafızamdan,karanlıkta ne varsa,
Acılar büyümeden,dert olmadan devasa
Atarak yüklerim’i, elem,keder ne varsa
Giderken tek elimde,boş kalan file’m kaldı
Doğru olan inan ki,çekip gitmek sessizce
Belki huzur bulurum,acılarım dinince
Sende yaşa ne olur,emelince gönlünce
Giderken hatırımda,yaralı sinem kaldı
Ayhan Kocabay
20.09.2017
Kayıt Tarihi : 20.9.2017 11:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!