Ne Kaldı ki Elimizde! ..

Özenirdik her şeye,bol hayeller kurarak,
Bir takım elbisenin rüyasını görürdük.
Şık insanlar görünce,gıpta ile bakardık,
Ne kaldı elimizde,hatıralardan başka...

Önce iyi bir meslek,sonra tertemiz bir eş.
Bunlara kavuştukça,koşar adım geçer yaş.
Sonra çocuklar olur evde başlar bir telaş,
Ne kaldı elimizde fotoğraflardan başka...

Ev sahibi olmanın mücadelesi başka,
On beş yirmi senemiz,geçer oda bir başka.
Düşünceden ak saçlar musallat olur başa,
Ne kaldı yüzümüzde,kırışıklardan başka...

Boşuna harcamışsak,geçen bunca yılları,
Boşa geçmişse ömür,kırmış isek kulları,
Katılaşmışsa bu kalp,kaybetmişsek yolları,
Ne kaldı gerimizde,görüntümüzden başka...

Yaklaştı ömrün sonu,gözler hep ötelerde,
Öyle bir hastalık ki,çare bulunmaz derde.
Yine de bir ümit var,o da çok uzaklarda,
Ne gelir elimizden,ümitlenmekten başka...

01.02.2008