Bir tükenmiş kervanın
Yorgunluğu üstümde.
Bir son bulmuş sevdanın
Burukluğu dilimde.
Yandım, yandım, kavruldum,
Toz toz olup savruldum,
Ömür boyu yoruldum,
Ne kaldı ki elimde?
Ten çekti, kalp dilendi,
Mahvolmayı öğrendi,
Bedenim zedelendi,
Acı hala gönlümde.
Ufuklarım simsiyah,
Çilelerden illallah,
Olur muyum hiç iflah,
Dert yürürken önümde.
(HANÇER YARASI isimli Hece Şiirler 'inden > 83-84/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 24.8.2004 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!