Ne Kaldı ki Şiiri - Süleyman Erdoğmuş

Bana sevgiyi sordular
Sevilecek ne kaldı ki
Koca dünyayı yordular
Sevilecek ne kaldı ki

Ozonu delip açtılar
Dünyaya zehir saçtılar
Ormanı yakıp kaçtılar
Sevilecek ne kaldı ki

Bakın doğa oluyor yok
Etrafına şöyle bir bak
Kimisi aç kimisi tok
Sevilecek ne kaldı ki

İnsan insanlıktan çıktı
Hakkın binasını yıktı
Otel ile insan yaktı
Sevilecek ne kaldı ki

Sevgi saygı kayıp oldu
Akrabalık hani noldu
Sevilen çiçekler soldu
Sevilecek ne kaldı ki

Kardeş kardeşinen düşman
Cinayetler akıyor kan
Bu dünya bizlere bir han
Sevilecek ne kaldı ki

Anne baba olmuş sorun
Bakmaz oldu oğul torun
Kim yaşlı olmaz ki yarın
Sevilecek ne kaldı ki

Banka hortumlayan kaçar
Düğünlerde dolar saçar
Vergiler toz olur uçar
Sevilecek ne kaldı ki

Bak tabiat yok oluyor
Yeşil örtüsü soluyor
Dünyanın ömrü doluyor
Sevilecek ne kaldı ki

Çete başı verir karar
Köpekleri soygun arar
Hesabını kimler sorar
Sevilecek ne kaldı ki

Vergilere zamlar başlar
Halk kazanda neyi haşlar
Yağsız tuzsuz pişen aşlar
Sevilecek ne kaldı ki

Bu milletin çoğu darda
İşçi memur sokaklarda
Soyguncu otelde barda
Sevilecek ne kaldı ki

Emir verir soygun başı
Kaygısı yok boldur aşı
Haramla doldurur boşu
Sevilecek ne kaldı ki

Eline bir meşale yak
İşsiz gezen orduya bak
Hani nerede kaldı hak
Sevilecek ne kaldı ki

Bütçe ediliyor talan
Çalışmadan maaş alan
Yetimin hakkını çalan
Sevilecek ne kaldı ki

Evler altı oldu mezar
Barış ortamını bozar
Kuranda böyle mi yazar
Sevilecek ne kaldı ki

Gömülüyor diri, diri
İslam da var mıdır yeri
Giderler bir asır geri
Sevilecek ne kaldı ki

Süleyman’ım yazma bırak
Yara büyük nasıl sarak
Coğrafyamız oldu çorak
Sevilecek ne kaldı ki.

3/5/2005

Süleyman Erdoğmuş