Ne kaldı geride Şiiri - Orhan Özçelik

Ne kaldı geride bilmem hayatımda,
Yaşanacak kaç mevsim daha sensizlik.
Kaç takvimler dolusu günler akacak da,
Bir gün seni kollarımda bulacağım.

Bunun adı bende zamansızlık,zaman yok demek,
Seni bana getirecek bir zaman ne yazık ki gelmeyecek.
Gelmeyecek yüreğin,kuş olup kalbimin üzerine konmayacak,
Ve bu yürek bilmem bu zamansızlığa nasıl dayanacak.

Çok şey var daha yaşanacak,hayat devam ediyor,
Devam ediyor yalnızlığım,çile dertler bitmiyor.
Ömrüme yazılmış hayat boyu hasret nöbetlerinde,
Daha yaşanacak neler var,öyle kolay ölünmüyor.

Ben çaresizim tamam,bende kaderin kötüsü,
Peki sende ne var sevgilim,sen neden gelmiyorsun.
Neden beni bulmuyorsun,sadece yolumun sonu oluyorsun,
Bir hayatın sonunu elinle yazıyorsun.

Geride kalan hayat,ama anlamı olmayan,
Bir kuru gürültü kalp atışından başka ses çıkmayan.
Gömülen kaderin en derinlerine,kuytu köşelerine,
Bir nokta kadar mutluluk umudu olmayan.

Bu da sana mektubumdur ey prensesim,
Son nefesime kadar duyacağın seslerimdir bunlar.
Ya gel,gönlüm baharlarını senin pamuk ellerinde bulsun,
Ya da,sen şehr-i mavide prenses,ben şehr-i saadette Mecnun.