Ne kaldı Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

tüketik ömrümüzü boşa
gecen yıllardan ne kaldı
adımız yazıldı şimdi taşa
bak ömrümüzden ne kaldı

hem ağa hemide paşaydın
dünyada sorumsuzca yaşadın
ebedi yaşayacaksın sandın
hani senden geri ne kaldı

taptın para pula birde mala
gitmedin hiç doğru yola
bak oturdun kuru sala
baş uçunda bir dua kaldı

tutmadın yılarca kimsenin ellini
küfüre alıştırdın hep dilini
soldurdun bahcede gonca gülünü
şimdi ellinde senin ne kaldı

sırt cevirdin seni sevene
yalancısın sana kim güvene
bak sarıldın beyaz kefene
insanlığından geriye ne kaldı