Ne Kaldı? Şiiri - Mustafa Kayıhan

İnsanlar indikçe tabana indi
Hep bana hep bana hep bana şimdi
Belli ki bereket bu yüzden dindi
Kârlar unutuldu, tek ziyan kaldı

Doğru cemiyette rağbet görmedi
Hak, hukuk seferî, geri dönmedi
Zalimin zulmüne tepki gelmedi
Gözlerde göz yaşı, yerde kan kaldı

Gelmedi saadet, mutluluk 'gelin'
Köstebekler durmayın yuvayı delin
Önüne geçilmez oldu bu selin
Geride bir avuç bir vatan kaldı

İyiler terk etti yalan dünyayı
Bir garip hal etti kalan dünyayı
Hainler eyledi talan dünyayı
Bir ana, bir baba bir de cân kaldı

Kalmadı bir damla âdemiyetten
Yamyamlar belirdi ademiyetten
Hayr uman gafildir, bu cemiyetten
Buğdaylar tükendi, tek saman kaldı