Ne Kaldı Şiiri - Hamza Mamaş

Neyimiz kaldı ki.
Bedeline mukabil her şey satılık.
Işık hızında geçiyor hayat.
Ruh çekildi, gördüğün her şey dünyalık.

Kudreti, ilmi, tasavvuru hakkın elçisi.
Yer yüzünde imarın tek temsilcisi.
İnsan...
Ruhu üfledi Mevla, dünya var oldu.
Ruhunu kaybetti, düzen bozuldu.

Ulvi mertebeler, semavi düşler.
Dünyalık kurulan bütün cümbüşler.
Yok hakkın hatırı, yapay gülüşler.
Ruh çekildi, iman kalmadı çoktan.

Naz, niyaz, yakarı hakkın yoludur
İnsan denen hakikatte hakkın kuludur.
Gün dünyalık günü inan doğrudur.
İmkan arttı, iman kalmadı çoktan.

Gelsin artık bir tufan hepimizi gark etsin.
Yetsin bu hayasızlık, bu çirkin riya bitsin.