Ne Kaldı Şiiri - Cahit Konut

Kalbimize pırangayı vurmuşlar,
Gardaş, haykıracak yürek mi kaldı?
Ben ölmeden mezarımı kazmışlar,
Toprağım atacak, kürek mi Kaldı?

Karlar erir iken şırıldar çörten,
Akıllıyım sanır, üstünü yırtan.
Bir ceketim vardı, sırtımı örten,
Zalım, almadığın yelek mi kaldı?

Yavruları kollarıma sarardım,
Ara-sıra dostlarımı sorardım.
Bazlamaya çökeleği dürerdim,
Çalıp yemediğin börek mi kaldı?

Gün ağarıp, seher vakti çatmadan,
Melekler uyuyup, şeytan yatmadan.
Bahçemdeki sebze-meyve yetmeden,
Yolup atmadığın kelek mi kaldı?

Yıkıldı ümidim, çıkamam düze,
Ne gerek var, boş boğaza, kem söze.
Bir değnek, bir çalı yetmez mi bize,
Kesip yakmadığın direk mi kaldı?

Bir kuş olup, dallarıma konacak,
Günleri bekledim sonum n’olacak?
Çıkın edip, sevdiğime sunacak,
Sanki yırtmadığın dilek mi kaldı?

KARAC’OZAN; kara geçiyor sene,
Kanıma karıştı şu katil kene.
Bütün sınavları geçmiştim gene,
Bak, elemediğin elek mi kaldı?

28 Ocak 2017 GÖLBAŞI