Ne kaldı Şiiri - Abdulkadir Demirci

Küsur aklı ermez onun manaya
Aç kalınca fiyat biçti anaya
Celep buldu sattı kırk danaya
Utanmazın satmadığı ne kaldı..

Eve gelir selam vermez babaya
Sırta atar kol geçirmez abaya
Üşüyünce gövde dayar sobaya
Utanmazın etmediği ne kaldı

Anasına hasret kaldı bebesi
Yüz yaşında evden kaçtı ebesi
Kapı kapı gezer oldu dedesi
Utanmazın atmadığı ne kaldı.

Arar bulur çıkarının yolunu
Bağlasak da dişler açar kolunu
Bizim tazı saklar oldu çulunu
Utanmazın yatmadığı ne kaldı

Doğru söze havlamadan gerildi
Döşek yazdık uzanıp ta serildi
Ne istese el kabında verildi
Utanmazın tatmadığı ne kaldı.

Fikri sağır sazsız sözsüz ozanı
Kime sorsak köyün moral bozanı
İt yalamaz el sunduğu kazanı
Utanmazın yutmadığı ne kaldı

Dünyasına düzen kurdu riyadan
Bir zerrecik nasibi yok hayadan
Neces paktır yoğrulduğu mayadan
Utanmazın batmadığı ne kaldı

Ekinözü/Kahramanmaraş