NE KALDI
emekleye emekleye
sürünüp dururken
terinde boğulduğum
ve durmamacasına
sabır ekip
umut biçtiğim ey yaşam
yanıt ver
konuş benimle
küf kokulu bodrumlarda
sessiz çığlıklar içinde
ödediğim bedeller yetmedi mi
bunca yıldır ki
vahşi soygunlarından
ne kaçırabildim ki
bu yüzden belki de
duygularımın
eski asaletini yitirmesi
kapkara
zeytin yalnızlıklarının
içine gömülmesi
tam da bu günlerde
küf kokusundan kaçarken
kemirgen sayrılıklara tutuldum
rüzgar hep tasa taşırken
umut biçtiğim
sabahçı kuşları
esenlik
illa da sevda getirmedi
geriye
kangren ateşler içine
özlemleri sürmek kaldı..25.5.2013
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!