Ne kaldı Şiiri - Sevda Doğan Karakaş

bende sen gittin ne kaldı
önce sen gittin benden
sonra başımdaki aklım
bedendeki can candaki kalp gitti
sen gttin ya hani dilden sözüm yüzümde gülen yanım bitti
sen bittin ya bende bedende derman yürekten sevdam gitti
acı vermiyor artık sensizlik üstelik yanmıyor yüreğim eskisi gibi
un ufak oldu bendeki umudun her bır tanesi
söyle sen gittin ne kaldı bende herşeyim sen iken
benden kendini almadın
damarımdaki kanı aldın her yeni güne uyanışımı aldın
sen gittin ya o günden sonra hep karanlık yüzüme, gözüme, yüreğime
ne kaldı güneşim battı bedenım cana küstü söyle ne kaldı
sen alıp başımı gittim sandın
benim yıkıntılarımın arasından sıyrılıp yol aldın
evet sen gittin ben bittim
kuşlar yuva yaptı tarak sürülmemiş saçlarıma
gözlerim hep siyahta,yüzümdeki çizgilerden seçilmiyor gamzelerim
sen gittin ben benden gitttim
değişsede mevsimler bende hep sonbahar
yaprak döken sararan solan hep ben
sen gittin söyle ne kaldı........