Aşkın son gecesi sevgilim bu gün.
Ayrılık bu akşam kapımı çaldı.
Kaplasın ruhunu derin bir hüzün.
Üzülüp yanmaya daha ne kaldı?
Ölümcül bir yası matem tutalım.
Bir daha sevmeye edelim yemin.
Bir vedâ mektubu yazmaz mı elin?
Üzülüp yanmaya daha ne kaldı?
*(1995/1996 Yıllarında T.R.T.-T.S.M. güfte denetimden geçti.)
*(Sevda/Şiir/Cumali Karataş/Gramofon Kitaplığı/Aralık 2002/48 sayfa)
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 15:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cumali Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/20/ne-kaldi-110.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!