Ne Kaldı Şiiri - Serap Özkan

çok şeymiydi istediğim
bir parça dudağından
bir parça gülüşünden
bir parçada sevişinden
senki uzaklarda açan çiceğimdin
soldun
arada bir nefesini yollardın
arada bir,canım bebegim der oyalardın
o çıktı...
seni senden aldı
sen aşkımdın çaldı
senden sana bile ne kaldı..

uzaklara gittin yel oldun
yüreğimdeydin el oldun
şimdi senden geriye
bir kaç çalıntı resim
olsaydı bir parçada sesin
inan istemezdim nefesin
gel görki o çıktı
kalbini sevdanı
seni aldı benden
ne kaldı

gittin uzaklara
gittin yel oldun
seviyormuşsun
duydum kül oldum
yerine kendimi koydum
bak bu son halim,kor oldum...

ne bıraktın bana
ne kaldı senden geriye
bir kaç çalıntı resim
gizlice ögrendiğim
hayatına giren üç beş isim

gittin el oldun
rüzgar vurdu sineme yel oldun
ben yandim kül oldum,ne kaldı...

mutluymuşsun,
hayallerin varmış,olsun.
sonra pişmanda olmuşsun
çaldığın hayalleri yerine koymuşsun
sensiz her yer yalnızlık bilmiyorsun,
duvarların sıvası dökülüyor
lambalar hep patladı
söylesene ne kaldı

ben seni el yordamıylada aradım
haritalarada baktım
gittin
bir daha bulamadım

bazı geleceler dar gelir yatağım
doğrulurum yatağımda
geceye bakarım

bitermi,
bu aşksa
aşk buysa
alır başını gidermi

korkar dilim
yalancısın diyemem
korktu küstü elim
bilirim orasıdır artık yerin

girdiğin koyunlarda
öptüğün dudaklara
sende benim gibi
dalgınlıkla sakın ha,
adımı fısıldama

senki,
senki gururla söylersin
sevdalandım dersin
bir gün gelirsen bana
kapımı çalmadan gir
bir gün yeniden
düşerse yolun,sorma
eskiyi yad edmek bir yana
kendini bile hatırlatma