Daha Da Geriden Başka Şiiri - Cenk Ulupınar

Geriye ne kalacak;
Daha da geride kalandan başka .
Kemirip attığın et parçalarından,
kirlenmiş tabaklardan ,
paslı bir çividen ,
yorgun bir vücuttan başka .

Islak bir kaç yatak,
söndürülmüş hayatlar ,
sere serpe uzanan acılardan başka.
Çöp toplayan ruhlar.
Bir kaç yeşil ağaç, biraz su .
Ölüme dost savaşlar , kavgalar .
Gücün vaz geçilmez inancı,
inancın sömürdüğü rüyalar .
Bir parça dolunay ,
bir alev topundan başka .

Döndükçe dönen dünya,
durdukça yanan hava,
yandıkça dinen yürekler.
Çözülmemiş bilmeceler.
Gidilmemiş dağlar, nehirler, göller .
Yine hoyrat yağmurlar ,
toprağı döven dolular.
İnadına yeşeren umutlardan başka .

Geriye ne kalacak ;
Meydanlarda vurulmuş çocuklar,
izmarit kokulu vahşilere hediye ,
gözü yaşlı gelinler.
Değeri bilinmemiş anılar ,
gözü yaşlı analar,
yok sayılmış babalar,
kurutulmuş baharlardan başka .

Sen gidince...
Ben gidince...
Herkes yaşadığında kıyamını,
eskiyecekler doğacak.
Her şey olduğu gibi olacak .
Geriye ne kalacak,
daha da geride kalandan başka.