Sen öldün ki- bu gece;
Keskin bir bıçak gibiydi hilâl..
Sır-tını-ya dönmüştü yada bir al-ışıkla sarılmış…
Ve daha çok-tan uğultuya karışmıştı kollarımda.
Aşkını söylüyordu rüzgar-da dolup;
Şimdi bu yorgun kul-aklarla dans ediyordu ölüm-
Ünden ilham alıp yaptığı besteni çalıyorken mihrap..
Kimsenin duyamadığı andı bu dilimde!
Zorla; anla/tandı, dinle-teni alıp götüren ezandı o vakitte..
AŞKINDI bu şeytanı zincirleyen;
Okun-anla, bir canından vurul-an..!
Bu son sabahında! Ruhumdu kefen'e koyulan..!
Gün doğacaktı yine ben ölürken seninle..
Bugün doğum günün de güzel yarının nerede?
Ben bir yalan için hergün inledim ve..
Şimdi bak ayrılık-tan yerinde ölüm-
Ünden de soğuk; bunu yasa-yan sanatçı duygularım!
Kalmış şimdi hissedilen!
Hatırlan-an biri var ve de/mi-saklı gönlümde..¿
Şimdi selâmı duy-ulan; okunan şiir-inle..¿
Kayıt Tarihi : 5.9.2008 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Roman olacak bir aşkın son şiiriydi...
TÜM YORUMLAR (5)