Ne Kahpelikler Gördüm Ben -1-

Ne Kahpelikler Gördüm Ben -1-

Sanırım artık yok yüzün aynada
Yok artık benliğin
Bozamazdı hani acılar bizi
Hani her belada bir olurduk olmazları bulurduk
Günlerce ağlamaktansa
Kahırlarımızı birleştirir
Kahrederdik
Sinsilikle değil
Bağıra çağıra yürürdük hani belaya
Hani köpekler ve kuşlardan feyz alırdık
Ezdirmezdik birbirimizi kimseye
Dualarımızla yaşardık hani
Beddua etmeden yaşamaktı amacımız hani
Hani Kaybetmek yoktu kitabımızda
Hani bu yaz beraber olacaktık
Günleri arpalara bölüp atacaktık hani torbaya
Her arpada biraz daha sevinip ağlayacaktık hani
Hani ölüm ayıracaktı bizi birbirimizden
Ben ne kahpelikler gördüm be gülüm bu birşeymi
Evimi başıma yıkıp gitmek gibiydi bu
Bu gölgeme ışık tutmaktı
Peşinden koştuğum gölgeme güneşler hediye etmekti
Bu ölümden beter sanırım
Ama dayanırım be gülüm
Hani demiştim ya
Hatırlasana
Ben bahtsızımdır diye
Ama olsun yıkılmadım
Üzülme ben ne kahpelikler gördüm be gülüm

Gölge Gezgini
Kayıt Tarihi : 19.1.2002 12:40:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gölge Gezgini