Ne kadar zordur kabullenmek değil mi..?
En kötü darbeleri nedense hep sevdiklerimizden yeriz..
Bir şeyler takılır boğazımıza sanki o an yutkunamayız;
Biz bunu hak etmedik deriz..
Hayat bize neden bu kadar acımasız diye isyan ederiz..
Oysa acımaz olan hayat değildir,
Sevdiklerimiz ve değer verdiklerimizdir
Gecenin alaca karanlığına ve sessizliğinde düşünürken
Bir sigara yakarız uykumuz kaçar birden
Kendimizle yüz yüze geliriz
Artılar eksiler beynimizde döner
Hata ararız kendimizde bizimde hatalarımız vardır tabii
Kimse dört dörtlük ve mükemmel olamaz
Ama eksiler artılardan daha fazladır
Hep bir şeyler alıp götürmüştür bizden ama fark ederek ama fark etmeden
Gene bir umut, bir çaba bir şeyler yapmak isteriz
Kendimizce ama olmaz
Düşünürüz bir an o yada, onlar benim onu, yada onları düşündüğüm gibi düşünüyor mu diye
İçimizdeki sessiz ses bize söyler;
Düşünseydi, düşünselerdi böyle üzülürmüydün..?
Gecenin alaca karanlığına sigara üstüne sigara yakıp söndürürmüydün..?
Acı bir tebessüm sarar yüzümüzü
Sonra ağır, ağır kalkarız yerimizden
En güzel olan yanlızlığımız deriz çünkü; o asla bizi üzmez ve terk etmez.......B.K.
Kayıt Tarihi : 11.1.2002 09:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne yazıkki haklı olmak yerine...
keşke diyoruz ...keşke haklı olmasak
Bütün insanlar birşeyi sevdimi onun tamamen kendisine ait olmasını isterler. bütünüyle sahiplenme isteğiyle yanıp tutuşurlar ve elde etmek içinde elinden geleni yaparlar. sahip olma tek taraflı oldumu savaşlar çift taraflı oldu mu kıskançlıklar olur. olması gereken sevginin ve aşkın ve zamanın ve günlerin gerektirdiği biçimde paylaşılmasıdır ki böylelikle aşk değerli olur ve sevgi ve ona bağlı olarak yaşam ile zaman. Birini çok seviyorsan bırak uzaklarda kalsın derim çok yakınlaşma ve çok kendine katma, insan en güzel şeyleri elde ettiğinde değerini hemen unutur ve onu yıpratır. bu ilişkilerde, eşyalarda, bitkilerde, doğada daha doğrusu yaşamın her alanında böyledir. bir şeye ulaşamazsan o senin için hep yaşar ulaştığın anda biter. farklı bir tahlilim var aşka bedenlerin birleşmesi girdiğinde ve bu süreklilik arzettiğinde aşk kalmıyor özlediğin beden oluyor düşlediğinde sıcak bir öpüşme sahnesi, İŞTE BURADA devreye giriyor yitiklikler, terkedilmişlikler, ayrılıklar, gözyaşları...
ne diyebilirim başka bilemiyorum ama aşkların en güzelini gözyaşları ve yitiklikler olmadan yaşa ve yarınlara en güzel anları kat... sevgiyle kal....
TÜM YORUMLAR (3)