Yar...
Bilmem ki dünyayı ne sanırdım
Yalnızca kendi ekseninden gören heyecandım
Korkardım, vehimler içinde yaşardım, acabalarla adımlardım
Her insana şüphe içinde bakardım, güven duymayı hiç başaramazdım
Her geçen gün yalnızlık rıhtımlarında umut için garip düşüncelere dalardım
Ufkumda var olan sığlıktan ne hikmetse kurtulamazdım, hülyalar için çok kuraktım
Ne kadar yaşıyordum farkında mıydım, insanlıktan uzak bir halde hiç yaşar mıydım?
Kayıt Tarihi : 28.10.2014 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!