Hayat ne kadar tuhaf değil mi?
Bir zamanlar uğrunda ölebilecek kadar sevdiğimiz birini, şimdi unutmak için geberiyoruz.
Ondan gelen bir "CANIM" mesajı kalbimizi durduracak kadar heyecanlandırırken, şimdi adını dahi görmek nefret sebebi.
Gelirken bir şey sormadıkları gibi, giderken "GİDİYORUM" ları sıralarlar boğazımıza.
Bir de "ALLAH'a emanet ol" demezler mi?
Ulan zaten başka kimimiz var ki?
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta