Hadi aç pencereyi...
Rüzgarda çalan şarkımızı dinle...
Nasılda efkarlı vuruyor, ağaçların tellerine.
Sahiden duyuyormusun? Şarkıda ki sensizliğin matemini...
Bu rüzgar benim gök göğsümden esiyor bu gün...
Ama sakın dışarı çıkma!
Pencereden dinle...
Yoksa yüreğimdeki rüzgardan kasırga çıkıpta alıp götürebilir seni...
Boynuna uzanan saçlarına esiyorum ben her gece...
Biraz sıkı giyin olur mu üşüme!
Aslında kurutmak için esiyorum...
Başkalarının ıslattığı kirpiklerine...
Bende seni böyle seviyorum işte...
Görmeden! Dokunmadan! Uzaktan!
Ne kadar olabiliyorsa,
Okadar seviyorum işte...
Kayıt Tarihi : 19.7.2018 22:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirin tek hikayesi hicran...
![Mustafa Erhan Ekinci](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/19/ne-kadar-seviyorum-seni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!