Yürek yaramı kanatıyor bu deniz,
Denize sırtını dönmüş bu bembeyaz martılar,
Yapraklara değip geçemeyen bu rüzgar,
Gücü-takati kesilmiş bu beyaz gemiler,
Bu köpüğe hasret kayalıklar,
Bu susuz kumsallar,
Bu umutlarını suya-sele vermiş
İnsanlar.
Ilgıt ılgıt kanıyor yüreğim avuçlarımda,
Ne dur biliyor, ne durak,
Ne sözden anlıyor, ne halden anlıyor,
Yaya olup ayaklanmış, kuş olup kanatlanmış,
Aradığı bir sen olup gitmişsin bir ömür boyu,
Bulamamış.
Ne kara kaderi varmış karasevdamın,
Doluya koymuşum almamış, boşa koymuşum dolmamış,
Karaçalılar gibi boy serpilip boy atmış yüreğimde,
Nice bir cellat kütüklerine koyup gitmişim başımı,
Nice bir çarmıhlara çakılmışım kanlı çivilerle,
Ne kadar övünsen azdır elkızı, ellerkızı,
Eserinle.
(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >69-70/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 25.3.2005 20:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!