Ne kadar hazin! Şiiri - Mustafa Cilasun

Ne kadar
Meşgul olursam olayım
Duyduğum bir ilahi davet mesh ediyor

Duruyorum
Arkama yaslanarak
Şöyle bir derinlere doğru yöneliyorum

Kendimle
Ne kadar uzaklığım
Ruhi iklimde yalnızlığım hicranı diliyor

İradem
Varken, sırat aşikârken
Yozluğun solgunluğu halimi bitap ediyor

Ne deyim
Ben kime ne söyleyim
Kendi dertlerimle içselliğimde ne fakirim

Düşünmek
Yetmiyor, cazibe gerekiyor
İdrak için müşahhaslık derdi kesbe diyor

Çağırıyor
Lakin bahaneler ağır basıyor
Avuntular maslahatı kalbimi hep karartıyor

Nerede
Duruşuyla salınan şecaat
Kat kat takiyyelerde fecaat kalbi muarız hat

Oysaki
Gitmek için gelmiştik
Şimdilerde hiç gitmemek için sanki kavilleştik

Serkeştik
Halimizde netleşti
Herkesin kalbinde yeniden dertler sökün etti

Hevesler
Nefsin cazibesinde renklendi
Kul olmak natürel hale geldi nostalji güzellikti

Evet
Bende bir kulum lakin
Umutların kuraklığında muğlak bir yolcuyum

Sanki
Fevkalade bir vukuatım
İdraki öteleyen hissiz kalbin sahibi hancıyım