kapımı çalan sendin uzun bir aradan sonra
bütün korkularıma rağmen, yeniden açtım kapımı..
oysa bırakıp giden sendin,suçlu sensin diyemezdim.
sen daha çoçuktun, bense yaşayamadığım çoçukluğumda koybolmuştum..
içimi yakmıştı gidişin sessiz sessiz.
ne bir yalvarış ne bir haykırış nede isyan edebilirdim
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta