Kadın...
Göksel yaratıkmış...
Masal ülkesi timsaliymiş,
Olmayacak arzuların bulutuymuş,
Hem iyilikten hem güzellikten rüzgârmış.
Ne kadar doğa harcanmıştı,
Onun yönlü siluetini oluşturarak? ...
Yaz şafağından onun huzurunu
Soğuk dereden onun namusunu,
Güneşten onun ışığını,
Yağmurdan onun serin nefesini,
Sisten onun garip sırrını,
Çiyden onun sabah şehvetini,
Kudurmuş volkandan onun isyanını,
Fırtınadan onun ani olmasını!
Kayıt Tarihi : 19.2.2011 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elena, harikaydı... Tek kelimeyle donup kaldım şiiri okurken...
Veriecek ne varsa verdim, alıp gittim şiirini antolojime...
Sevgiler sunuyorum.. Muhabbetimi sunuyorum sayfanızdan...
TÜM YORUMLAR (1)