Ne kadar anlatsam seni bitmeyeceksin

Kapılarını aç kalbinin ardına kadar,
Boşuna bekleme gelmeyeceğim.
Bu kentin terminaline otobüsler girip çıkacak,
Yolcular binip boşalacak,
Onlardan biri olmayacağım artık.
Kovar gibi elini uzatışın gelecek aklıma.
Bir daha gelme der gibi,
Güle, güle değişlerin.
Ansızın gelmelerime şaşırmayacaksın.
Karşına çıkışlarım yok artık.
Bahaneler bulmayacak,
Benden kaçmayacaksın.
Yollar uzamayacak gözlerimde,
Ümitsiz beklemelerimde kafeteryalarda.
O büyük kentin özlemi bitecek.
Hayatını yaşayacaksın istediğin gibi.
Ben olmayacağım yaşamında.
Baş başa aşk şarkıları dinlemeyeceğiz.
Sokaklarda yine yalnız dolaşacağım.
Eskisi gibi olacağım.
Başım önümde, ayaklarım dolaşacak.
Serseri mayınlar gibi,
Oradan oraya savrulacağım.
Kalkan otobüsleri göreceğim,
Giden uzak kentlere.
Gözyaşlarımı içime akıtacağım.
Bir parkta seni tanıdım
O günden sonra sevmelerimde sen vardır.
İstersen geldiğin gibi gel yine.
Nasıl olsa sen orada,
Ben buradayım diyeceksin.
Birak bunları gerçekten sev.
Ama ben olmuşum, olmamışım fark etmez.
Şimdiye kadar terketmeler vardı Dünya' mda
Sen çıktın karşıma,
Herşey seninle başladı.
Seninle küstüm tüm sevgi ve güzelliklere.
Pişmanım şimdi üzgünüm geçen günlere.
Boş ver sen, boş ver herşeye,
Ben alıştım böyle sevmelere.
Bir hasret sürecek gideceksin.
Yıllar sensiz geçecek.
Ne kadar anlatsam seni bitmeyeceksin.