Göçüp gideriz dünyadan,
Ne iz kalır ne emare.
Uyanınca derin rüyadan,
Ne iz kalır ne emare.
Yalan dünya kime yarsa,
Bedeni mutluluk sarsa,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta