Ne ister İnsan? Şiiri - Oya Erzurumlu

Bir dost, bir can yoldaşı ister insan. Yol arkadaşım derken, hangi yoldan gidersen git, asla tereddüt etmeyeceğin. Bir can içi ister insan. En kötü, en gergin anında ben buradayım seninleyim diyebilen değil, sorgusuz sualsiz yargılamadan dinleyen yüreği güzel insan ister. Nasılsın? İyi misin? Sorusunu sorabilecek gücü olan insan ister.
Gününü aydınlatanı, gecesini hoş edeni ister. En zor anında yalnız kalmak istese bile yalnız bırakmayanı ister. Sonra ne olur Size özel Bir söz ve kurulan cümlelerin başkalarına da söylendiğini duyduğunuzda değersizleşir ya hani sıradanlaşır samimiyetini yitirir. Siz elinizin tersiyle her şeyi herkesi itersiniz lakin gçrürüsünüz ki sizden daha çok ihtiyacı olanlarla zamanın daha kıymetli daha keyifli olduğunu görür Kendinizi aptal gibi hisseder bir adım geri gidersiniz.Tamamlar, pekiler sarar cümleleri. Yapacak bir şey yok lardan sonra derin sessizlikler başlar. Hiç bir öneminizin olmadığını bilirsiniz anlarsınız. İkna olmanız için size kurulan her cümlenin bahanelerden ibaret olduğunu ve asla düzelmeyeceğini bilirsiniz. İnsan insanı yolda bırakır ya da sizinle o yola hiç çıkmamıştır bunu da en güzel yaşarken öğrenirsiniz.....
~oya erzurumlu~