Şehirler, kasabalar, köyler de bozuldu
Şimdi herkes kurt olmuş, dün kuzuydu.
Efendisi efe oldu, cambaz simsarı vurdu
Ne insanlık kaldı, ne milletin efendisi.
Siyaset, sağlık, hukuk gel köylüye sor,
Banka, kredi, ekonomi aklına geleni koy.
Onu cahil, mahir diye sakın görme hor
Ne insanlık kaldı, ne milletin efendisi.
Samanlıklar, sanki beş yıldızlı bir otel
Erkekte boyalıdır saç, şapkanın altı kel
Sosyal medyayı, televizyonunu bak gel,
Ne insanlık kaldı, ne milletin efendisi.
Kırkından sonra azanı, sanma köyde yok
A köyünün B köyünde, eltisi kuması çok.
Şehirliden, ilçesinden, köylüsünden kork
Ne insanlık kaldı, ne milletin efendisi.
Her köy kasaba için, aynı şeyi diyemem
Kimsenin ahlakını, namusunu bilemem
Kimseye gıybet edip, günahına giremem
Ne insanlık kaldı, ne milletin efendisi.
Amacım ki; doğrusuyla eğrisini bilsinler,
İnsanoğlu adam olup, özlerine dönsünler
Ailesini, köylüsünü, milletini sevsinler
Ne insanlık kaldı, ne milletin efendisi.
2021
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 14.12.2021 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!