Ne insanlar var? Şiiri - Yusuf Tuna

Oturup seyrettim yürürken yolda,
Kafası arkaya düşecek sandım.
Karpuz taşıyor sanki iki kolda,
Yan yatıp kenara aşacak sandım.

Önüne çıkıp karşısında durma,
Sizlere laf söyler yanına varma.
Adamda öyle hava var ki sorma,
Yolda yürümeyi şaşacak sandım.

Yeri süsüp tozları kaldırıyor,
Karşısına çıkanı yıldırıyor.
Kızgın deve misali saldırıyor,
Vallahi üstüme koşacak sandım.

Kabına sığmaz içinden taşıyor,
Sağa sola deli gibi koşuyor.
Deniz dalgası misali coşuyor,
Tusunami gibi taşacak sandım.

Yusuf yitirmiş dünyada arını,
Hiç bir zaman hesap etmez yarını.
Adam sanki Abbas Paşa torunu,
Gelip karnımızı deşecek sandım.