Ne insanlar var Şiiri - Ali Uzun

Ne insanlar varmış neler,
Davul, zurna keman imiş.
Kimi yar peşinde meler,
Kimi biber çaman imiş.

Kimi laf ile okladım,
Kimi dost, melek sakladım,
İğne ucuyla yokladım,
Baktım tilki yaman imiş

Kimi beni şak şakladı,
Kimi şok ile şokladı,
Kimi pisledi bokladı,
Döndüm baktım hayvan imiş.

Kimi olgun, dolgun, arif,
Kimi cici, bici, zarif,
Kimi Kahya kimi şerif,
Kimi kötü zaman imiş.

Dostum diye sandıklarım,
Sözlerine kandıklarım,
Dönüp gizli baktıklarım,
Yel savurdu saman imiş.

Kimi yanar duman tütmez,
Kimi ağır aklım yetmez,
Kimiler beş para etmez,
Kimi tozla duman imiş,

Kimi cilalı boyalı,
Kimi oymalı, oyalı,
Kimi gerçek öz mayalı,
Kimi masal roman imiş.

Hepsi böyle değil tabi
Kimi, baba, ana, abi,
Kimi hayatın mektebi,
Kimi de ot çimen imiş.

Kimi dedi Uzun Ali,
Kimi dedi vali, veli,
Kimi dedi zırzır deli,
Aklım karman çorman imiş.