Vicdanını acımasızlık agacına asmıs ne insanlar gördüm ben
Merhametini kaybedip aramaktan aciz ne kullara denk geldim
Vicdan dendiginde yüzüme sanki baska şehire gelmişcesine garip garip bakan ne simalar kazıdım ben
Vicdanını merhametini edepsizlik denizine atmış ne kullar gördüm ben
Sorsan hepsi birer iyilik melegi sorsan hepsi cennetlik
İcraate gelince ararsında hepsinde dizboyu rezillik
Ne hale geldik Allahım insanların hepsi sanki ayrı ayrı müzelik
Vicdanını ıhanet ipine asmıs ne garip ne acayip insanlar gördüm ben
Arama artık hiç bir kalpde ne merhamet nede vicdan
Yapmacık kullarla dolmusyüzüne gülerken arkandan vurunca sızlıyor can
Yan gnlüm yan sen kendi haline kendi vicdanına yan
Vicdanını merhametini çorak topraklara gömmüş ne insanlar gördüm ben
Kayıt Tarihi : 15.9.2023 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!