Ne insanlar gördüm(2) Şiiri - Kemal Tekir

Ne insanlar gördüm hayatta,
sırtlarında eski urba,
sevgiyle,neşeyle,inançla, bağlıydılar hayata umutla.

Gördüm bazı insanlar da yalancılık ta çok usta,
bencillik te hep ön safta,
bozgunculuk yarışında.

Ne insanlar gördüm ben,
binbir maskeyle gezen.
Kişiliğini gizleyen,
kılıktan,kılığa giren.

Ne insanlar gördüm ben,
güçlünün önünde eğilen.
Mazlumları görünce,
aslan gibi kükreyen.

Ne insanlar gördüm ben,
nefsini terbiye eden,
Kendini eğiten,geliştiren,
sürekli yenilenen.

Ne insanlar gördüm aman
yalakalıktan hoşlanan
söz verip tutmayan,
döne döne fırıldak olan.

Ne insanlar gördüm ben,
okuyan,araştıran,
sorgulayan,
Çalışan,çabalayan
ilimle,bilimle donanan,

Ne insanlar var inan,
özü,sözü bir olan,
Adaletli,vicdanlı,
erdemli,onurlu olan.

Ne insanlar gördüm ben,
aranan,sayılan,sevilen.
İnsanların gönlünde,
haklı bir taht edinen.

Kemal Tekir
(Eğitimci, şair, yazar)