Ne İmiş Bildim Şiiri - Birkan Demirci

Gün döndü sırtını, gece sustu sessiz,
Yalanın gölgesinde kaldım çaresiz.
Bir dostun ihanetinde kırıldı diz,
O vakit anladım, kahbelik neyimiş bildim.

Emanet dedim, yüreğimle taşıdım,
Her yara içinde başka bir sır açtım.
Sadakat zannettim, kırk kere şaştım,
Ateşte köz olurken, kahbelik neyimiş bildim.

Rüzgâr sert esti, maske düştü yüzlerden,
Belli oldu, dost sandığım kimlerden.
İyilikle kazandığım birer birer giderken,
Gözyaşıyla yazıldım, kahbelik neyimiş bildim.

Sözde sadık yeminlerin, hükmü yokumuş,
Güneşe bakarken ışık başka yolumuş.
Doğru yürüyenler için dünya zorumuş,
Sonunda gülümseyip, kahbelik neyimiş bildim.